Solitaire - Alice Oseman

Deze recensie bevat spoilers uit de Heartstopper-serie.

[flaptekst]

Mijn naam is Tori Spring.

Ik hou van slapen en van bloggen. Vorig jaar - vóór al dat gedoe met Charlie en voordat ik de harde realiteit van examens en universitaire aanmeldingen onder ogen moest zien, en het feit dat ik op een dag echt met mensen zal moeten gaan praten – had ik vrienden. Alles was toen heel anders dan nu.

Nu is er Solitaire. En Michael Holden. Ik weet niet wat Solitaire probeert te doen, en ik geef niet om Michael Holden. Echt niet.

[recensie]

Solitaire, geschreven door Alice Oseman, is het emotionele verhaal over Tori Spring. Tori is de zus van het hoofdpersonage Charlie, uit de populaire Heartstopper-serie. Dit boek komt met enkele trigger warnings die je best even leest als je geen fan bent van pijnlijke en emotioneel beladen boeken. Oseman weet ontzettend veel gevoel in dit realistische verhaal te stoppen, een young adult waarin moeilijke hedendaagse thema’s op een respectvolle manier aan bod komen.

Net zoals Alice Osemans vorige boeken is Solitaire een vlot verhaal, bestaande uit korte hoofdstukken. Maar deze vlotte YA bevat allesbehalve luchtige inhoud. We volgen een introverte tiener die in de knoop ligt met zichzelf. Ze bevindt zich in een moeilijke thuissituatie. Haar broer worstelt met psychologische problemen en dit legt een grote druk op het gezin. Tori sluit zich af van anderen, isoleert zichzelf en is boos op alles en iedereen. Ze zit in een negatieve spiraal waar ze zelf niet uit geraakt. De mensen rondom haar weten niet hoe ze Tori kunnen helpen en dus laten ze de situatie ook maar zo.

Solitaire is een herkenbaar boek. Het geeft een beeld van hoe tieners worstelen met opgroeien en volwassen worden. Hoe moeilijk het is om jezelf te vinden en te accepteren wie je bent. Hoe snel je buitengesloten wordt als je anders bent dan het maatschappelijk ideaalbeeld. Het boek geeft ook mooi weer hoe onlogisch men soms kan denken. Hoe makkelijk het is om een negatief beeld van jezelf te schetsen en hier ook in te geloven.

Herhaaldelijk heb ik met tranen in mijn ogen naar de pagina’s gestaard. Ik was dan ook blij dat het verhaal eindigt met een positieve noot. Een vleugje hoop voor Tori Spring.

Graag wil ik uitgeverij Best of YA bedanken voor het recensie-exemplaar.

Rating: 4,5 sterren