Ongehoord - Pascale Petralia

Sandra is een enthousiaste leerkracht in het kunstonderwijs, heeft een stel toegewijde leerlingen toegewezen gekregen en kan thuiskomen bij een lieve man. Ze lijkt een stabiel leven te leiden tot ze te maken krijgt met een manipulatieve stalker. Wat onschuldig lijkt te beginnen, mondt uit in een emotionele puinhoop. Sandra hoopt de situatie in eerste plaats zelf op te lossen, maar wanneer deze escaleert besluit ze toch hulp te zoeken. Al kan ze op weinig steun uit haar omgeving rekenen.

Ongehoord is het debuut van Pascale Petralia, regisseur en artistieke coach. Door haar theatercarrière heeft ze deze roman met de nodige expertise kunnen schrijven.

Eerst en vooral wil ik zeggen dat ik het nooit fijn vind om een boek een slechte beoordeling te geven. Iedere auteur steekt zoveel tijd en liefde in zijn of haar verhalen. Ook deze verhaallijn werd zorgvuldig en met de nodige expertise uitgedacht. Ik wil benadrukken dat deze recensie gebaseerd is op mijn leeservaring en persoonlijke mening.

Voordat het verhaal van start gaat heeft de auteur de verschillende betekenissen van het woord ‘ongehoord’ neergeschreven:

1. schandelijk, zo erg dat niemand ooit van zoiets gehoord heeft.

2. zonder gehoor of aangehoord te zijn.

3. nooit eerder van gehoord, nooit eerder gezien

Elk van deze betekenissen past perfect bij dit boek. Ze verwijzen naar de traumatische gebeurtenissen die het hoofdpersonage Sandra meemaakt en naar de reactie van haar omgeving. Het belooft een intrigerend verhaal te worden. En dat is het ook. Het onderwerp dat wordt aangesneden is intrigerend, maar toch zijn er enkele zaken die maken dat ik worstelde met het verhaal.

De hoofdstukken bestaan telkens uit zeer korte fragmenten die sprongen maken in tijd en ruimte. Deze schrijfstijl sprak me niet meteen aan en zorgde ervoor dat ik samenhang miste. Het boek komt ook traag op gang. Het duurt enige tijd voordat duidelijk wordt wat er aan de hand is. Je wordt lang in het ongewisse gehouden, ondanks dat je wel aanvoelt dat er iets niet klopt. Dit duurde voor mij net iets te lang om mijn aandacht goed te kunnen vasthouden.

Ook de personages spraken me niet zo aan. Sandra heeft al wel het nodige meegemaakt in haar leven, maar ze is een doorzetter. Aan de andere kant is ze ook koppig en heel naïef. Ze gelooft in het beste van de mens en blijft dit ook doen terwijl er in mijn hoofd al snel alarmbellen afgingen. Als ik had gekund had ik tegen Sandra geschreeuwd: Doe toch eens je ogen open!

Een ander belangrijk personage is Evy. Ondanks dat haar karakter perfect bij het personage past werd ik gek van haar opdringerigheid. Haar persoonlijkheid is vermoeiend.

Deze gevoelens waren voor beide personages zo intens dat ze een negatieve invloed hadden op mijn leeservaring.

Ik zou dit boek dan ook niet meteen aanraden, maar ik ben ervan overtuigd dat er andere lezers zijn die wel van dit verhaal zullen houden! Het is aan jou om te ontdekken wat voor jou van toepassing is.

Graag wil ik uitgeverij Lannoo bedanken voor het recensie-exemplaar.

Rating: 2 sterren