Mimic - Daniel Cole

Rechercheur Benjamin Chambers leidt het onderzoek naar een moordenaar die beroemde kunstwerken gebruikt als bron van inspiratie. Wanneer de klopjacht een dramatisch einde kent, wordt het onderzoek stopgezet wegens gebrek aan bewijsmateriaal.

Jaren later komt rechercheur Marshall nieuw bewijs op het spoor. De oude zaak wordt opnieuw geopend en Chambers en zijn partner Winters worden weer opgetrommeld. Het heropenen van de zaak brengt een nieuwe golf van moorden met zich mee. Hopelijk lukt het hen de dader nu wel te vatten.

Als grote fan van de Ragdoll-serie van Daniel Cole, was ik zeer blij met de release van zijn nieuwste thriller. Cole windt er geen doekjes om en valt meteen met de deur in huis. In het eerste hoofdstuk valt er al onmiddellijk een slachtoffer, het eerste van vele. Opnieuw zet de auteur enkele fascinerende moorden neer. Ook al wordt er niet altijd veel bloed vergoten, toch maakt dit de moorden niet minder gruwelijk.

Beelhouwkunst speelt een grote rol in dit verhaal. Verschillende kunstwerken passeren de revue en er wordt telkens even ingezoomd op hun geschiedenis. Om ze te helpen visualiseren werd het boek voorzien van enkele illustraties, die daarnaast de gebeurtenissen ook versterken.

Het verhaal wordt verteld in de derde persoon, afwisselend vanuit het perspectief van drie personages. Wanneer het eerste slachtoffer valt, worden Chambers en zijn partner Winters niet meteen au sérieux genomen door hun korpschef. Ze besluiten dan maar op eigen houtje op onderzoek uit te gaan waarbij Chambers zijn eigen leven in gevaar brengt. Wanneer jaren later het onderzoek verder wordt gezet krijgen ze hulp van rechercheur Marshall. Deze drie personages vormen een sterk en aangenaam team.

Toch kon dit boek me niet helemaal bekoren. Had ik te hoge verwachtingen na de Ragdoll-serie? Ik denk het wel. Persoonlijk kon ik maar moeilijk wennen aan de vele wissels van personage in eenzelfde hoofdstuk. Dit was vrij verwarrend. Het verhaal lijkt zo van de hak op de tak te springen, waardoor mijn aandacht vaak verslapte.

Ondanks dit minpunt is er wel veel actie aanwezig en ook het kat en muisspelletje dat tussen dader en politie gespeeld wordt was goed uitgewerkt. Er wordt naar een spannende ontknoping toegewerkt, maar het slot is jammer genoeg minder spectaculair dan ik had gehoopt.

Kortom, Mimic is een verhaal met veel spanning en goede elementen, maar naar mijn gevoel heeft Daniel Cole de boeken uit zijn voorgaande serie niet kunnen evenaren.

Graag wil ik uitgeverij Luitingh-Sijthoff bedanken voor het recensie-exemplaar.

Rating: 3,5 sterren