Het spel der zonden - Kerri Maniscalco
- Booknerd_1993
- 26 jan
- 2 minuten om te lezen

[flaptekst]
Zondaar. Slechterik. Meedogenloze.
Dit zijn de bijnamen die de prins van Afgunst geniet, en ze herinneren hem allemaal aan dat wat hij niet is: een heilige. Als hij een cryptisch briefje ontvangt dat het begin van een dodelijke speurtocht ontketent, weet hij dat hij er alles voor over heeft om te winnen.
Wanneer kunstenares Camilla Antonius door Philip Vexley gechanteerd wordt, weet ze dat ze met zwaar geschut moet komen om een rampzalig schandaal te voorkomen. De situatie dwingt haar een duivels akkoord te sluiten met de raadselachtige heer Ashford āSynā Synton. Wat Camilla niet weet is dat de ware identiteit die schuilgaat achter deze naam niemand minder dan Afgunst is, en hij kan Camillaās hulp maar al te goed gebruiken.
Afgunst en Camilla moeten samen een gevaarlijke reis maken door de Dwalende Eilanden ā van glinsterende demonenhoven tot het zwoele vampierrijk ā terwijl ze proberen het grootste gevaar van allemaal te vermijden: verliefd worden.
[review]
Het spel der zonden is het eerste boek uit de Prince of Sin-serie, een spin off van haar populaire Koninkrijk der zonden-reeks. Je kan deze serie afzonderlijk lezen. Kerri Maniscalcoās Het Spel der zonden neemt je mee naar een duistere wereld vol bovennatuurlijke wezens, intriges en verlangens.
Ā
Het verhaal wordt verteld vanuit de double POV van Afgunst en Camilla, wat een interessante dynamiek belooft, maar voor mij helaas niet helemaal wist te overtuigen. Hoewel er duidelijke chemie was tussen de personages, voelde deze eerder oppervlakkig aan. De intense aantrekkingskracht tussen Afgunst en Camilla wordt sterk neergezet, maar het ontbrak aan emotionele diepgang. Hun relatie bleef steken in spanning en fysiek verlangen, wat op den duur iets eendimensionaal werd.
De gewaagde en expliciete scĆØnes zullen bij veel lezers ongetwijfeld in de smaak vallen, en ook de toevoeging van enkele bekende tropes, zoals 'only one bed', zorgde voor leuke momenten. Toch voelde het geheel soms wat voorspelbaar en had ik gehoopt op meer onverwachte wendingen of complexe interacties tussen de hoofdpersonages.
De wereld die Maniscalco schetst is intrigerend, en de bovennatuurlijke elementen voegen zeker een extra laag toe. Maar ondanks de interessante opzet en de vermakelijke sfeer bleef ik op mijn honger zitten. Het boek wekte mijn interesse, maar wist me net niet helemaal te grijpen.
Graag wil ik uitgeverij Boekerij bedanken voor het recensie-exemplaar.
Rating: 3,5 sterren
Comments