Een dodelijke opleiding - Naomi Novik

Op school hoor je je veilig te voelen, maar op de Scholomance is dat niet het geval. Op deze school is het ieder voor zich en een kwestie van overleven. Ofwel studeer je af, ofwel ga je dood.

El Higgins stoot van nature mensen af en heeft het opgegeven om vrienden te maken. Haar medestudenten lijken zelfs bang van haar te zijn en mijden haar als de pest. Maar dat is niet zonder reden. Wat de andere studenten niet weten is dat El een krachtige tovenaar is, machtiger dan goed voor haar is. Ze bezit een duistere vorm van magie en vormt zo een bedreiging voor anderen. Daarom houdt ze dit geheim, tenzij ze geen andere keuze heeft…

Een Dodelijke Opleiding van Naomi Novic is een mooie naked hardcover met een nog mooiere dust jacket, maar het is het eerste boek in jaren dat ik niet zou aanbevelen. De korte inhoud klinkt nochtans veelbelovend: dodelijke monsters, tovenarij en een dodelijke school. Ik denk dat ik aan het boek begonnen ben met te hoge verwachtingen omdat ik een grote Harry Potter fan ben. Wel, je moet de twee echt los van elkaar zien. Misschien lukt het dan beter om van het verhaal te genieten, maar ik werd keer op keer teleurgesteld.

Het hoofdpersonage, El Higgins, is een humeurige tiener en een sterke tovenaar. Haar relatie met Orion is het fijnste wat er in het boek aan bod komt. Orion doet alleen maar lieve dingen en probeert contact te zoeken met El, maar zij heeft daar geen oog voor. Sterker nog, ze vindt hem ronduit irritant en beschouwt hem als een blok aan haar been. De dynamiek tussen hen was aangenaam en het gekibbel was verfrissend.

Ik had op meer avontuur gehoopt. Er is wel wat actie in het boek, maar ik heb het gevoel dat de personages ter plekke blijven trappelen. Het verhaal lijkt niet vooruit te gaan. Ook zijn er in de eerste helft van het boek weinig dialogen. Je krijgt voornamelijk te maken met de gedachtegang van het hoofdpersonage en je krijgt een hoop informatie over de magische wereld waarin het verhaal plaatsvindt. Je krijgt zoveel informatie op korte tijd dat het voor mij voelde alsof ik een prequel moest gelezen hebben om alles te begrijpen. Het verhaal is zo gedetailleerd, wat op zich heel knap is, dat het me te veel concentratie kostte en ik het gevoel had dat ik verdronk in de massa aan details. Dat is jammer, want voor mij moet lezen juist een moeiteloos proces zijn.

In de tweede helft van het boek is er verbetering. Er zijn meer dialogen met nevenpersonages, er komt vaart in het verhaal en je voelt dat er iets groots staat te gebeuren. Een Dodelijke Opleiding eindigt met een cliffhanger, maar het tweede boek zal ik toch aan me voorbij laten gaan.

Graag wil ik uitgeverij Luitingh-Sijthoff bedanken voor het recensie-exemplaar.

Beoordeling: 1 ster