De kleur van Colorado - Rebecca Yarros

Camden wordt verteerd door schuldgevoel. Zijn jongere broertje overleed in zijn armen op het slagveld. In zijn woonplaats Alba kon niemand hem vergeven, alsook zijn vader niet. Cam was dan ook niet van plan om ooit nog een voet in dat stadje te zetten, totdat zijn vader begint te dementeren. Cam keert terug naar huis om zijn vader te helpen en wordt daar geconfronteerd met de gevoelens die hij nog steeds koestert voor Willow, het meisje dat hij nooit heeft kunnen vergeten.

Het valt niet mee om te wonen in een stadje waar iedereen bepaalde verwachtingen van je heeft. Nochtans is Willow best gelukkig met haar rustig en simpel leventje in Alba. Ze heeft het de voorbije jaren niet gemakkelijk gehad. Haar vriendje Sullivan en haar jeugdvriend Camden vertrokken op militaire missie. Haar vriendje overleed en haar jeugdvriend besloot niet om terug te keren naar huis. Maar wanneer deze laatste na enkele jaren opnieuw in het stadje opduikt, worden Willows oude wonden weer opengehaald.

De kleur van Colorado, geschreven door Rebecca Yarros, is een prachtig verhaal vol liefde, verdriet en verlangen. Yarros zet twee sterke hoofdpersonages neer. Afwisselend lees je het verhaal door de ogen van Camden en Willow. De hoofdstukken zijn geschreven in ik-perspectief, wat mij persoonlijk goed helpt om me te vereenzelvigen met de personages.

Voormalige bad boy Camden doet zo ontzettend zijn best om niet meer de opvliegende jongen te zijn die hij vroeger was. Doorheen het boek word je geconfronteerd met een gevoel van afkeer voor de inwoners van Alba die Camden geen nieuwe kans willen geven. Het is moeilijk om niet regelmatig inwendig te vloeken op deze kortzichtige mensen. Door het gebrek aan populariteit voeren Cam en Willow een innerlijke strijd om al dan niet toe te geven aan het verlangen naar elkaar. Het dorp zou het hen knap lastig kunnen maken. Doorheen het hele boek kan je niet anders dan voortdurend supporteren om een happily ever after. Of dit al dan niet gebeurd, laat ik in het midden.

Dat één van je ouders te maken krijgt met vroegtijdige dementie is iets waar je geen rekening mee houdt. Dit zou een ver-van-je-bed-show moeten zijn, maar voor Camden is het dat niet. Zijn vader is slechts achtenvijftig jaar wanneer hij deze strijd moet leveren. Deze verhaallijn zet je wel aan het denken. Het leven loopt immers niet altijd zoals we zouden willen. Deze problematiek brengt voor het gezin van Camden enkele moeilijke keuzes met zich mee. Het maken van deze keuzes is een onderwerp dat regelmatig terugkomt in het verhaal. Niet voor ieder personage is dit even gemakkelijk.

Ondanks het drama en het verdriet dat steeds om de hoek loert is dit een mooie feelgood roman die regelmatig een glimlach op je gezicht tovert. Het boek sluit af met enkele hoofdstukken vol verrassingen.

Beoordeling: 4 sterren